Tuk-Tuk in the Night (and a turtle)

Het is er toch van gekomen: we hebben een nacht-rit met de Tuk-Tuk gemaakt. Eigenlijk iets wat je wil voorkomen, want straat verlichting ontbreekt volledig, straat-belijning ontbreekt meestal ook, van deugdelijke verlichting heeft nog niemand gehoord en omdat de straten wat leger zijn is de snelheid veel hoger. De Sri Lankaanse oplossing voor deze kleine ongemakken bij het rijden in het donker is: Het gebruik van de claxon. Een keer toeteren als je gaat inhalen, een keer toeteren als je gaat remmen, een keer toeteren als je linksaf- of rechtsaf gaat, een keer toeteren als je een bekende ziet. Kan iemand in Sri Lanka komen vertellen dat er een verschil is tussen visuele waarneming (niets) en een auditieve waarneming (kakofonie) en dat die twee niet, ik herhaal, NIET complementair zijn.

Goed, de vaste Tuk-Tuk-driver van het guesthouse was op tijd en stond stipt om 19.30 klaar. Wij zijn niet op tijd. Nou ja, dat betekent dat wij eigenlijk wel op tijd waren maar het eten uit de keuken had wat vertraging van driekwartier opgelopen, omdat er plotseling andere gasten op het strand zijn komen zitten die wat te drinken hebben gevraagd. Je begrijpt, nou ja als je het niet begrijpt, dan heb je er maar begrip voor, dat hierdoor de logistiek in de keuken, wat in de war is geraakt. Eerst komen de garnalen voor Dien en Martijn, wat later de RedSnapper gegrilled voor PH en een half uurtje later de frietjes. Wij hebben alle begrip, je kan niet anders dan veel begrip tonen, smullen rustig door en ook de Tuk-Tuk-driver is ook niet van z’n stuk te brengen.

Na 10 km, zeg een ruim half-uur, ging de weg van asfalt naar verhard naar onverhard naar zand, de snelheid ging eruit en het slingeren nam navenant toe. We zijn gedropt in het Turtle Centre Rewana, een particulier initiatief dat tot doel heeft de schildpad broedplaatsen op het strand te beschermen. Behoorlijk informatief. De Sri Lankanen zijn 365-24/7 op het strand en patrouilleren tegen de eier-stropers. Ja, de schildpadden hebben het zwaar en alle menselijke activiteiten hebben een negatieve invloed op de populatie, inclusief luchtvervuiling, zee vervuiling, aanvaringen met scheepsschroeven, globale opwarming en wat nog niet meer voor onheil, maar als je kijkt naar welke maatregelen nu genomen zijn, blijkt het meest effectief te voorkomen dat de eier-nesten direct na de leg, worden geleegd door stropers. DE oplossing van dit Turtle Centre: Neem de (voormalige) stropers in dienst, betaal ze een fatsoenlijk salaris ( dit werd iet verteld, maar als je de case doordenkt, kan je haast niet om deze oplossing heen) en genereer de inkomsten om de salarissen te betalen uit de entree-fees: Rs 1.000 per persoon en er waren die avond ca 70 betalende toeristen. Nou, voor EUR 5.000,- per dag kun je heel wat lokale mensen een salaris betalen om ze van het stropen af te houden. Niet slecht bedacht. Het centrum, de gebouwen, de logistiek is ongetwijfeld door Westerse mensen bedacht en opgezet, want dat klopte gewoon. Er was zelfs een WC.

Over onze mede toeristen geen woord, op deze pagina. Maar ik weet nu weer waarom ik zo ver als mogelijk van alle toeristische (groeps) activiteiten vandaan wil blijven.

Om een uur of 22:00 is er door de bewakers een schildpadden vrouwtje gespot, en de hele groep in het donker naar het strand. Verzoek geen wit licht van zaklampen, geen flits op de camera’s , geen lawaai en geen gerook. Je kunt je voorstellen wat het schildpadden-vrouwtje op het strand tegenkwam, toen ze daar haar taakje kwam doen.