Verbazingwekkend.

Gisteren avond begrepen dat de bus niet 7.40 naar Uda Wawela National Park vertrekt, maar 8.40 dus kunnen we normale tijd 7 uur opstaan en heerlijk ontbijten want in ons guesthouse in Ella is het ontbijt tot nu toe het beste van alle eerdere. Veel vers fruit, black tea, omeletje en toast met boter en jam. En super vriendelijke bediening. Een minpuntje: ‘s Nachts golfplaten op het terras die lawaai maken en zoals Asterix en Obelix zeggen “ het lijkt alsof de hemel op je hoofd valt” Lawaai is nog zacht uitgedrukt. Het stormde. Niet alle armaturen boven ons bed /lampje doen het. Er hangt er namelijk een op z’n kop en een rechtop, een lachwekkend gezicht. Het mag niet deren. Een heerlijke grote kamer en ook ‘s avonds prima eten! En toevalliger wijs hebben wij hele leuke Israëlische buren waar we ook in Kalpitiya al kennis mee hadden gemaakt Twee broers met leuke verhalen zo’n 30 jaar oud. Dus na het ontbijt met de rugzakken het steile pad naar beneden waar toevalliger wijs de bus halte is. Iedereen steeds weer behulpzaam. Waar ga je naar toe? Oh, dan moet je die bus hebben. Eerst de bus naar Matara. Met een flinke vaart de bergwegen naar beneden, na een uur zijn weer 1000 meter gezakt. Het lijkt erg veel op de wegen van vroeger door de Alpen. Schitterend uitzicht! In Matara overstappen naar de bus naar ThanaMalWila. Schitterende taferelen op het bus station. Heel druk , bedrijvigheid. Ouders die schouwen met tassen en kinderen, mannen die allerlei eten aan de man willen brengen en bussen die heel dicht langs elkaar heel rijden en parkeren. Het gaat allemaal goed, Verbazingwekkend.