Bamboo train

In Battambang na aankomst is ons tuktuk driver keurig op afspraak om naar de bamboo train te gaan. Een ritje van 20 minuten. Na verharde weg komen we weer op een zanderige stoffige weg met de nodige hobbels en kuilen. We stoppen en zien alleen maar een lange rechte rails die in de verte verwijnt, maar een trein niets is wat het lijkt. Een bambooplateau vormt het wagentje boven op twee wielen aangedreven door een klein motortje. We nemen plaats op drie kussentjes en de “ machinist” zullen we maar zeggen zet het wagentje in beweging. Met 30 kilometer per uur schieten we vooruit met de wind door de haren. Het lijkt wel een vliegend tapijt. De attracties in de Efteling zijn er niets bij. Het enige wat wij missen is het moment waarop je geattendeerd wordt te lachen naar de camera en nafloop van het ritje de foto kan op halen.De rit duurt zo'n twintig minuten heen wordt er gezegd. Dan komt met de zelfde vaart ons een karretje tegemoet en komt vlak voor ons tot stilstand. Wat nu zou je denken? maar dat weet de tegenligger al wel en wij niet. Of wij van het bamboo plateau af willen gaan. En dan wordt het karretje gedemonteerd met enorme handigheid.. Met twee man wordt het plateau met het motortjeop getild en langs de rails gelegd. Daarna volgen de wielen en kan de tegenligger zijn weg vervolgen. Zo gaat het verschillende malen. Aan het eind van de weg een consumptie moment en wat souveniers. De bambooplateaus worden omgedraaid en vliegen we weer door het riet en de rijstvelden terug. Dan de blik van de tegenliggers die nu voor ons neus tot stil stand komen, geweldig. Inderdaad wat nu? Nu wij weten het al en kunnen rustig blijven zitten. Jammer dat het afgelopen is, het had nog veel langer mogen duren!

In Cambodja rijden geen treinene meer na het regime van de Kmehr.. De rails waarover wij reden is daar nog een overblijfsel van. De bambookarretjes zijn toen later ontstaan om de goederen van het land te transporteren. Nu is dat dit meer aan de orde en is er een toeristische attractie uit ontstaan.
Onze tuktuk driver vult later aan dat er over enige tijd een nieuw spoorweg zal worden aangelegd en dat alle families die bij deze attractie zijn betrokken hun inkomsten zullen verliezen.
Gelukkig hebben we nu nog onze bijdrage geleverd aan de lokale econmie.

Na onze geweldige treinrit met tuktuk nog naar een een wat onbeduidende tempel, waar kinderen het tempelcomplex gebruiken als speelplaats. Een drankje bij een stalletje en dan begint onze tuktuk driver te vertellen over zijn jeugd en de tijd onder de Khmer. Een man met visie blijkt, die al jong niet meer naar school mocht afgezonderd werd van zijn ouders ( docenten) en alleen opgroeide. Een bijzonder verhaal.